جاده های پلاستیکی
آلودگی پلاستیک و خطرات آن
در حال حاضر 299 میلیون تن پلاستیک هر سال در جهان تولید می شود که بخش اعظم آن سر از اقیانوس ها در می آورد . پیش بینی می شود تا سال 2050 ، اقیانوس های کره زمین بلحاظ وزنی بیشتر حاوی پلاستیک خواهند بود تا ماهی !
میکرو پلاستیک ناشی از الیاف مصنوعی البسه ، ریز پلاستیک های یافت شده در محصولات بهداشت فردی ، پلاستیک های تجزیه شده از بطری ها ، تورهای ماهی گیری ، کیسه های پلاستیکی و جامدات زیستی " Bio solids " ( مواد آلی جامد به دست آمده از تصفیۀ فاضلاب شهری که برای بهبود خاک به کار می رود ) ، کابوس ایجاد شده توسط بشر است که بلای جان آبزیان و پرندگان شده و محیط زیست اقیانوس ها و آبراه ها را آلوده کرده است . علاوه بر خطر خفه شدن آبزیان بدلیل بلعیدن پلاستیک ، این مشکل نیز وجود دارد که آبزیان معمولا بخاطر شباهت پلاستیک با گونه هایی که به عنوان غذای معمول آنها شناخته می شوند ( مثل ستاره دریایی ) ، اقدام به قورت دادن آن می کنند . بوی پلاستیک ، رفتارهای جستجوگرانه برای تغذیه در ماهی ها را بر می انگیزد که به نوبه خود ، خطر پلاستیک برای آبزیان را دوچندان می سازد .
آب لوله کشی و بطری های آب معدنی ، حاوی ریز پلاستیک ها هستند که تهدید نگران کننده ای برای سلامتی بشر است . مطالعه ای که اخیرا توسط دانشگاه نیوکاسل استرالیا صورت گرفته ، بیانگر این است که هر فردی بطور متوسط بقدری پلاستیک از طرق مختلف وارد بدن خود می کند که گویی هر هفته ، یک عدد کارت اعتباری را می بلعد !
مقابله با مشکل
طی 30 سال گذشته ، چین نسبت به واردات 40 درصد از ضایعات پلاستیکی آمریکا و دیگر مواد قابل بازیافت اقدام نموده ، ولی بطور ناگهانی از سال 2017 به واردات خود در این زمینه خاتمه داده است . این موضوع تبعات ناگواری بدنبال داشته و باعث گردیده که بازار موارد قابل بازیافت دچار فروپاشی شود . متاسفانه گاهی سوزاندن ضایعات پلاستیکی به عنوان راهکاری جهت از بین بردن آنها در پیش گرفته می شود که خود منشا عمده آلودگی هوا شده و گاز کربنیک و گازهای گلخانه ای متصاعد می سازد . از طرف دیگر در فرآیند بازیافت ، کیسه های پلاستیکی یکبار مصرف بدلیل گیر کردن در لابلای ماشین آلات مربوطه ، قاعدتا بازیافت نمی شوند و وجود این کیسه ها در سرتاسر محیط زیست ، گواه این مطلب است . بنابراین نیاز به ایده های جدید بازیابی است که خوشبختانه وجود دارند .
بازیافت پلاستیک در جاده سازی
اصلاح آسفالت با پلیمرهای اضافی پلاستیکی ، ایده جدیدی نیست . چنین جاده هایی که از پلیمرهای استفاده نشده و گاهی از خرده های لاستیک ساخته می شوند ، چندین دهه است که به عنوان معابر پر تردد کامیون ، بدلیل کاهش آلودگی صوتی و مقاومت بالا در برابر ترک خوردگی ناشی از تغییرات جوی بویژه در کشورهای غربی مورد استفاده قرار می گیرند . جاده های پلاستیکی ساخته شده از پلیمرهای دور انداختنی با کیفیت پایین ، ایده نسبتا جدیدی است که هر روز توجه بیشتری را به خود معطوف می کند ، چرا که بی نیاز از تولید پلاستیک جدید بوده و ضایعات پلاستیکی موجود را بکار می گیرد . در واقع هر کیلومتر از جاده ساخته شده از پلاستیک کم ارزش دور ریخته شده ، از یک میلیون کیسه پلاستیکی استفاده می کند و صرفه جویی در یک تن آسفالت را بدنبال دارد و 8 درصد کمتر از جاده های معمولی هزینه می برد . ایده ساخت جاده های پلاستیکی در کشور هند مطرح شده و در آغاز از سنگریزه های پوشش داده شده با پلاستیک و غوطه ور در قیر مذاب ( آسفالت ) بهره گرفته و نوع اصلاح شده این جاده ها که ضایعات جاده ای را به سنگریزه های پوشش داده شده با پلاستیک اضافه می کند ، اخیرا در یک بزرگراه هند مورد آزمایش قرار گرفته است . انتظار میرود این فن آوری جدید هزینه های ساخت را تا 50 درصد کاهش دهد . یکی از اولین جاده های پلاستیکی هند که در سال 2002 ساخته شده ، طی 17 سال گذشته علیرغم سیل سهمگین ، بارش های موسمی وسیع ، نوسانات دمایی مکرر و تردد پیوسته خودروها و کامیون ها ، علایم معمول خوردگی و فرسایش را بروز نداده و ترک های متوالی و چاله ها و حفره هایی که معمولا پس از بارندگی در جاده ها به چشم می خورند ، در این جاده دیده نمی شوند . عامل استحکام این جاده ، یک چسب پلیمری ارزان قیمت ساخته شده از خرده های ضایعات پلاستیک است . در حال حاضر بیش از 21000 مایل جاده پلاستیکی در هند احداث گردیده است . ایده جاده های پلاستیکی در کشورهای همسایه هند مثل بوتان نیز گسترش یافته و در اروپا ، کشور هلند از این فن آوری استقبال نموده و اخیرا جاده ای احداث کرده که تقریبا بطور کامل از پلاستیک بازیافتی یکبار مصرف ساخته شده است . در آمریکا نیز اخیرا از این ایده بهره گرفته شده است .
مزایای جاده های پلاستیکی نسبت به جاده های آسفالت معمولی
- سبک تر بودن این جاده ها
- کاهش بار اعمال شده به زمین و در نتیجه نشست کمتر زمین
- توخالی بودن و در نتیجه سهولت اجرای کابل و خطوط لوله در زیر سطح این جاده ها
- امکان آماده سازی بصورت پیش ساخته در کارخانه و حمل قطعات به محل اجرا
- نیاز به ماشین آلات سنگین کمتر بدلیل سبکی وزن قطعات پیش ساخته
- امکان اجرا طی تنها چند هفته بجای چند ماه با هزینه هایی بمراتب پایین تر
- اختلال کوتاه مدت تر در تردد جاده ای بدلیل زمان اجرای کوتاهتر
- امکان ذخیره سازی آب ناشی از سیلاب در فضای خالی زیر قطعات پیش ساخته و جلوگیری از جاری شدن سیل در سطح جاده
- عمر مفید دو تا سه برابر بیشتر
شیر خام یا شیر پاستوریزه ، کدامیک سالم ترند ؟
، ,های ,جاده ,پلاستیک ,پلاستیکی ,ها ,های پلاستیکی ,جاده های ,این جاده ,ساخته شده ,است که
درباره این سایت